ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Πλησιάζοντας το Πάσχα και για να μπούμε στο κλίμα των ημερών, ρωτάμε τα παιδιά τι μας φέρνει στο μυαλό η λέξη Πάσχα ή τι γνωρίζουμε για  αυτό.Έτσι γίνεται ένα ιστόγραμμα με τις ιδέες των παιδιών.

Είναι ευκαιρία να εκφραστούν μέσα από δικές τους εμπειρίες καλλιεργώντας τον προφορικό τους λόγο.

Έτσι συζητάμε για τα έθιμα του τόπου μας βάψιμο αυγών,ψήσιμο αρνιού, τα παραδοσιακά κουλούρια και τσουρέκια,την μαγειρίτσα, το τσούγκρισμα των αυγών και τις αναστάσιμες ευχές ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Γλώσσα

Διαβάσαμε το βιβλίο της Πηνελόπης Μωραίτου "Η περιπέτεια μιας Λαμπάδας":

"Ήταν Σάββατο του Λαζάρου και η βιτρίνα του παιχνιδάδικου ήταν στολισμένη με μεγάλα

πλαστικά κόκκινα αβγά, άσπρα χνουδωτά κουνελάκια, πολύχρωμα φαναράκια και όλων των ειδών τις πασχαλινές λαμπάδες, που καμάρωναν στολισμένες με κορδέλες, λουλούδια, καραβάκια, κουκλιά και ό,τι μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου.
Ανάμεσά τους στριμωγμένο σε μια γωνιά ένα κίτρινο χλωμό κεράκι πρόβαλε δειλά το φιτιλάκι του. Το ταπεινό αυτό μικρό κεράκι έχει ένα κρυφό πασχαλινό όνειρο.Ήθελε να βρεθεί στα Ιεροσόλυμα το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου στον λαμπρό ναό της Αναστάσεως.Ήθελε να προσφέρει την αχνή τρεμάμενη φλόγα του μικρό δώρο στον Ιησού Χριστό για την Ανάσταση του............"

Με αφορμή την ιστορία τα παιδιά μας λένε ότι την λαμπάδα την φέρνει ο νονός ή η νονά.
Η λαμπάδα μπορεί να είναι στολισμένη ή όχι.
Την λαμπάδα την παίρνουμε μαζί το βράδυ της Ανάστασης για να πάρουμε μαζί μας από τον παπά το Άγιο φως.
Με την φλόγα της λαμπάδας που φέρνουμε στο σπίτι  "σταυρώνουμε" πρώτα τον τοίχο επάνω από την εξώπορτα του σπιτιού και στην συνέχεια ανάβουμε το φως του καντηλιού στο εικονοστάσι μας.

Πληροφορούμε τα παιδιά ότι στην Πάτρα οι πιστοί σβήνοντας την λαμπάδα τους κάτω από το εικονοστάσι του σπιτιού τους λένε"Όξω ψύλοι και κορέοι ,να μπούμε μεσ'οι νοικοκυραίοι¨.
Τα παιδιά επαναλαμβάνουν και μαθαίνουν την ευχή διασκεδάζοντας .

Εικαστικά

Βάψαμε και στολίσαμε κι εμείς την δικιά μας λαμπάδα με διαφορετικό τρόπο και υλικά

Γλώσσα

Χρησιμοποιώντας τα γράμματα της λέξης ΠΑΣΧΑ προσπαθούν να σχηματίσουν την λέξη.

 Ο τρόπος που συμπεριφέρονται στην ιστορία τα πασχαλινά παιχνίδια και οι στολισμένες λαμπάδες στο απλό κίτρινο κεράκι μας δίνει αφορμή να συζητήσουμε για την διαφορετικότητα και την αποδοχή της.

Ρωτάμε τα παιδιά αν υπάρχει κάποιος που να είναι ακριβώς ίδιος με κάποιον άλλον.

Παρατηρώντας τα χαρακτηριστικά όλων των παιδιών συμπεραίνουν πως έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά αλλά όχι όλα. Αρα κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.

Έτσι δεν υπάρχουν ανώτεροι ή κατώτεροι άνθρωποi από εμάς μόνο διαφορετικοί.

Γι αυτό πρέπει να σεβόμαστε όλα τα παιδιά γιατί όπως το μικρό κεράκι της ιστορίας, θα αισθανόμαστε άσχημα όταν μας περιφρονούν.